Evet, gerçekten bu isimle tanınmış bir mezarlık var. İngiltere başkenti Londra’da bulunan bu mezarlık, (Highgate) tanınmış, tanınmamış birçok ‘vatansız’ı (sürgüne gönderilen insanı) bağrına basmış. Düşünüyorum da; Savaşların bir türlü bitmek bilmediği Suriye, Afganistan, Afrika’dan, kaçanlar Türkiye’de ölenler nasıl anılacaklar, mezarları ziyaret edilecek mi yoksa onlar da ‘vatansız’mı sayılacaklar? O zaman bizim ülkemizde de bir ‘Yurtsuzlar Mezarlığı’na ihtiyacımız var demektir. En azından gelecek yüzyıllar da yaşayacak olan torunlarımız hakkımızda bir fikir sahibi olsunlar. (Bu arada; Savaşan ülkelerin hepsi ‘İslam Ülkeleri’ neden acaba?!) Aslında canım bu gün hiç yazmak istemiyordu. Sabah seyrettiğim bir vahşet, ilkellik, taş devri videosu tüm huzurumu yok etti... Belki Siz de seyretmişinizdir; 30-35 yaşlarında bir gencin kurban keser gibi elleri, gözleri bağlı bir şekilde boğazının kesilmesi... Ne diyebiliriz ki... O insan(!)ları Allah’a havale etmekten başka. Aklıma yine savaşlar geldi... ve savaşlarda ölen, öldürülen çocuklar... ve o minik parmakları arasında tuttukları kuru ekmekleri… BİR KIZ ÇOCUĞU Kapıları çalan benim Kapıları birer bire Gözünüze görünemem Göze görünmez ölüler Hiroşima'da öleli Oluyor bir on yıl kadar Yedi yaşında bir kızım Büyümez ölü çocuklar Saçlarım tutuştu önce Gözlerim yandı kavruldu Bir avuç kül oluverdim Küllerim havaya savruldu Benim sizden kendim için  Hiçbir şey istediğim yok Şeker bile yiyemez ki  Kâğıt gibi yanan çocuk Çalıyorum kapınızı Teyze amca bir imza ver Çocuklar Öldürülmesin ŞEKER DE YİYEBİLSİNLER. Nazım Hikmet) Savaş değil, BARIŞ çığırtkanlığı yapanlara, Saygılarımla…