“Gerçek dostlar karanlıkta ortaya çıkan yıldızlar gibidir.” (Napolyon) Hüseyin, 10 kişilik bir kafile ile 1975 yılı sonbaharında Almanya’ya geldiğinde 25 yaşında ve yeni nişanlıydı. Siemens’e hassas parçalar üreten (uçak parçaları gibi) KraftWerk Union(KWU) firmasına tornacı olarak gelmişti. Bir sene sonra da nişanlısı Nigar ile evlendi. Tek zayıf noktası, ‚tiryaki’ denilecek kadar çok sigara içiyordu. Aile, akraba, arkadaş ısrarları boşunaydı... Çalışma ortamı, Hüseyin'in günde içtiği bir paket sigara, bir-buçuk hatta iki pakete kadar çıkarmasına sebep olmuştu. Hüseyin 2015 yılında kalp krizi geçirdi ve tek tarafı felçli kaldı... tek ayağını sürüyerek ve güçlükle yürüyordu artık. Roberto’da 1975 senesinde, sadece bir ay sonra Sicilya adasından gelmişti ‚Siemens’in yan kuruluşu olan KraftwerkUnion firmasına. İkisi de işçiydi… tek farkları; Hüseyin iki yaş daha büyük ve tornacı olmasıydı. Roberto ise ‘vinç operatörü’ olarak gelmişti. Roberto ile Hüseyin Almanya’ya geldiklerinde Almanca konuşamıyorlardı. (İnternasyonal dil) “Tarzanca (**)” konuşuyorlardı. Gel zaman, git zaman anılarla, acılarla dolu yıllar geçti aradan. 2015 yılında ikisinin de kardeş gibi beraberce büyüdükleri ikişer çocukları vardı. İkisi de (hastalıktan dolayı) erken emekli olmuşlardı. İkisi de değişik hastalıktan kaynaklanan geçim sıkıntısı yaşıyorlar, kıt kanaat geçinebiliyorlardı. Sosyal destek alıyorlardı Alman devletinden, Kaderleri de sanki aynıydı iki ‘can-ciğer’ arkadaşın. Kırk yıllık beraberliklerinde ne Hüseyin Sicilya’da ne de Roberto Kayseri’de izin yapamamışlardı bir türlü… (hastalık ve maddi yetersizlikten dolayı). Hüseyin’in kalp krizi geçirmiş ve kalıcı felç hastası idi… Roberto ise 2015 yılında karaciğerden başlayıp tüm vücudunu saran kanser hastalığı ile boğuşuyordu. Kardeş gibi olan iki kafadarın artık tek ve son bir arzuları vardı; Beraberce doğdukları yerleri görmek, Sicilya ve Isparta. Hastalıklardan dolayı tüm birikimlerini tüketen iki dostun bu isteklerini yerine getirecek tek kuruluş vardı; Arbeiter-Samariter-Bund (***ASB). (İşçi ve hastaların son arzusunu ücretsiz yerine getiren, çalışanları gönüllülerden oluşan kurum.) Ve ASB, Roberto ve Hüseyin’in son arzularını, (sonu hüzünlü bitse de) yerine getirdi… Roberto, Almanya’ya dönüş yolunda arkadaşının kollarında son nefesini verdi. (**) Tarzanca; Anlaşamama halinde el kol hareketleriyle anlaşabilme sanatı.) (***) ASB: Bağışlar ve sponsor firmalar tarafından satın alınmış, her türlü tıbbi cihazlarla donatılmış minibüs ve, 60 Bin gönüllü doktor ve şoför ile, senelik 130 bin Euro’luk gideri olan, kızıl haç ve benzeri kurumlardan destek gören, “ŞEFFAF, GÜVENİLİR ve GÖNÜLLÜ BİR GRUPTUR” Bilgi; Almanya'da bir hastanın ambulans ile hastaneye taşınması yaklaşık 1000 (Bin) Eurodur. Saygılarımla