Otorite, bir kişinin iradesinin diğer insanlara dayatılması olup, boyun eğmeyi ve koşulsuz itaati öngörür. Otoritede tanınma ve boyun eğme ilişkisi ön plandadır. Otoriteye duyulan bir korku söz konusudur. Otorite karşısındaki korku sınırsız ve etkilidir. Bu korku bireyin özgürlüklerine yönelik yoğun bir tehdidi de içerir. Ayrıca, otorite meşruluğunu ve gücünü, kendisine koşulsuz biat edenlerin korkusundan alır. Otoriteye biat edenler, ister genelde olsun, isterse yerelde, meşru otoritenin adalet ve hakkaniyet ilkeleri gereği tüm eylemlerini yapabileceğini kabul eder. Ona göre otorite, kendisi hakkında bilmediği şeyleri bilir, görür. Yönetimdeki otoritenin yarattığı korkunun bireyler tarafından algılanmasında ve kabul edilmesinde yandaş medya önemli bir rol oynar. Otorite karşısında kendisini çaresiz hisseden kişiler, kişisel deneyimlerinden daha çok medya aracılığıyla bilgi edindiği için, bu bilginin aktarılma tarzı da kişilerin korkuyu algılayış biçimini belirler. Bu girizgahı neden yaptık? Bundan bir süre önce kurumunda sorun yaşadığı için emekli olduğu iddia edilen bir kişinin Aydın Büyükşehir Belediyesi'ne daire başkanı olacağı konusunda duyum aldığımızı yazmıştık. Ancak bizim ilgili iddiayı köşemizde yer verdiğimizde daha emekli olmamıştı. Bu kişi ile ilgili olarak daha sonra birçok medya organında haberler yapıldı, hakkında çeşitli iddialar ortaya atıldı. Buna bağlı olarak yaptığımız sanal medya paylaşımına çok az sayıdaki kişi tepki vermişti. Tıpkı daha önceleri aynı yönetim ile ilgili paylaşımlarda olduğu gibi. Şimdi çiçek böcek paylaşımlarımızda yüzlerce tepki alıyorken, insanların hayatını doğrudan ilgilendiren, kentin daha iyi yönetilmesi için yaptığımız uyarı paylaşımlarının bu kadar az tepki almasının tek açıklaması olabilir, korku. Uzun yıllardır köşe yazısı yazıyor, bazı özel durumlarda haber hazırlıyoruz. Bunu yaparken yaşadığı kenti ve ülkeyi düşünen bir kişi olarak yaptığımız eleştirilerin arkasından çözüm yollarını da gösteriyoruz. Nedense bizi yönetenler eleştiriye açık değil. Zaten sorun burada ortaya çıkıyor. Bir belediye başkanı veya yöneticisi ilgili bir paylaşımın altında beğeni koyan birini utanmadan arayıp kaldırmasını isteyebiliyor. Bizi yönetenler dominant yapısıyla herkesin kendisine biat etmesini istiyor. Yetmiyor, onunla aynı fikirde olmayanlara karşı tavır alabiliyor, onu linç ettirebiliyor. Ülkemizin ve ilimizin ekonomik yapısı nedeniyle insanları çeşitli şekilde tehdit edebiliyorlar. Durum böyle olunca ciddi şekilde yazılmış eleştiri yazılarını insanlar beğenemiyor, yorum yapamıyor. Ama yolda veya başka bir ortamda karşılaşınca paylaşımı gördüğünü ve beğendiğini, korktuğu için beğeni ve yorum yapamadığını söylüyor. Yani, otorite karşısında çaresizlik yaşıyorlar. Peki, biz bundan nasıl kurtuluruz? Doğruya doğru, yanlışa yanlış diyemeyen toplumlar her zaman ezilmeye, kaybetmeye ve kölelik düzeni içinde yaşamaya mecbur kalmaktadır. Bunun için yanlış karşısında direnmeli, mücadele etmeliyiz. O zaman gerçek demokrasiyi yaşamaya başlarız. O zaman daha iyi ve daha sağlıklı kentlerde, mutlu bir şekilde yaşarız. Kim olursa olsun, yanlış yaptığında eleştirmek gerekiyor. Bakanmış, milletvekiliymiş, Büyükşehir Belediye Başkanıymış, Valiymiş, fark etmez. Susarsak, bir daha sesimiz çıkmaz. O zaman, yandı gülüm keten helva. “Sorumluluk duygusunun ortadan kalkması, otoriteye boyun eğmenin en önemli sonucudur.” (Stanley Milgram)