Hiç bir şey bilmeyen, hiç bir şeyi sevemez. Hiç bir şey yapamayan, hiç bir şey anlamaz. Hiç bir şey anlamayan, değersizdir. Oysa anlayan kişi aynı zamanda sever, farkına varır, görür... Bir şeyin aslında, ne kadar bilgi varsa daha fazla sevgi vardır... Tüm yemişlerin böğürtlenlerle aynı zamanda olgunlaş­tığını düşleyen kişi, üzümlere ilişkin bir şey bilmiyor demektir. Sevgiye ve insanlığa dair söylenmiş bu sözü ilk duyduğumda beni derinden etkilemişti. Ve hemen odamın duvarına yazdım. Derin manalar bulduğum ve içimde derin hisleri harekete geçiren sözleri içselleştirmek, hücrelerime geçirmek için evde, ofiste duvarlara asarım. İşte Almanya doğumlu Amerikalı psikanalist ve sosyolog Erich Fromm'un bu sözü de onlardan. Ve bu yazımda sizlerle Fromm'un bundan tam 60 yıl önce yazdığı "Sevme Sanatı" adlı kitabından küçük birkaç alıntıyı paylaşacağım. Hoşunuza giderse ve merak ederseniz daha fazlası için kitabı da okuyabilirsiniz. "Sevmek bir sanattır, gerçekten sevgi istiyorsan bu sanata kendini adamalı insan. Sevgi  önemliyse, en önemli değeriyse insanın, onun için emek harcamalı. Nedir bu emek harcamak; - İlgi ve özen göstermek, tıpkı bir annenin bebeğini büyütürken gösterdiği özen gibi. - Sorumluluk almak, görevden değil gönülden. - Saygı duymak, onun da özvarlığı olduğunu hatırlayarak. - Onu tanımak, bilgi sahibi olmak çünkü onu tanırken kendini de tanırsın. - Gönülden vermek, sende yaşama dair her ne varsa paylaşmak."