20. yy. liderlik, yönetim alanında yoğun bilimsel çalışmaların yapıldığı başat konulardan biri olmuştur. Bu yüzyılda değişik alanlarda hem teorisyenler hem de uygulayıcılar liderliği çözümlemek için yoğun çabalar sarf etmişlerdir. Bu çabalar, liderlik alan yazınına yaklaşık, 5000’den fazla çalışma, 350’den fazla da tanım kazandırmıştır. Çalışmalar, liderlikle ilgili çeşitli yaklaşımların gelişmesine, tanımlar da liderliğin açıklanmasına katkıda bulunmuştur. Kronolojik bir sıralama ile liderlik tanımları aşağıdaki şekilde özetleyelim 1902-Liderlik sosyal hareketlerin özeğinde olabilmektir.                                                                                                          C.H. Cooley 1906-Liderlik, sosyal hareketlerin kontrol edilmesi sürecinde, grupta bir kişinin ön plana çıkmasıdır.                                                                                                          E.F. Mumford 1921-Liderlik, en az çatışma, en güçlü iş birliği ile insanları başarıya ulaştırma yeteneğidir.                                                                                                          E.L. Munson 1927-Liderlik, grup üyelerinin gereksinimlerini ve isteklerini fark ederek; enerjilerini bu gereksinimleri ve istekleri karşılamaya yöneltmektir.                                                                                                          L.L. Bernard 1930-Liderlik, insanları, ikna ederek; onlara istediklerini yaptırabilme sanatıdır.                                                                                                          C.M. Bundel 1939-Liderlik, amaçların gerçekleştirilmesi için moral birliğini sağlamak ve sürdürmektir.                                                                                                          T.R. Phillips 1942-Liderlik, insanları zihinsel, fiziksel, duygusal olarak etkileyebilme sanatıdır.                                                                                                          N. Copeland 1950-Liderlik, amaçların oluşturulması ve gerçekleştirilmesi için grubu etkileme sürecidir.                                                                                                          R. M. Stogdill 1960-Liderlik, grup amaçlarını gönüllü olarak gerçekleştirmek için insanları etkileme eylemidir.                                                                                                        G. Terry 1992-Liderlik, insanları belirli bir amacı gerçekleştirmek için uzmanlık, empati gibi aktif, önemli ve birbirleriyle bütünleşen davranışlar sergileyerek etkileyebilmektir.                                                                                                           W. Pagonis 1997-Liderlik, tüm potansiyelleri ve isteklilikleriyle amaca ulaşma çabası sarf etmek için insanları etkileme sürecidir. 2015- İşi ayakta tutanın insan olduğu ve başarılı ekiplerin farklı özelliklere sahip insanların bir araya gelmesinden oluştuğu daha yaygın olarak kabul edilmiş durumda. Aynı zamanda bireyler arasındaki farklılıkları görmek, anlamak ve faydalanmak gerekiyor. Bu son durum gerçek liderlik son durumunu göstermektedir. Bir lider geleceği görebilmelidir, geleceğin getireceği belirsizlik ve risklere karşı sürekli olarak tetikte olmalı ve sağduyu ile planlama yapmalıdır. Bir lider hiçbir zaman ödün vermeyeceği amaçları engelleyecek çabalara karşı sabır, kararlılık ve cesaretle karşı koymalıdır. Bir lider en zor koşullar altında bile ümitsizliğe kapılmamalı, böyle bir durumda çevresine güven vererek morali yüksek tutmalıdır. Bir lider ortaya çıkan sorunları ne kadar büyük ve ne kadar beklenmedik olursa olsun, yaratıcı zekâsı ve akılcı yaklaşımı ile çözümleyebilmelidir. Profesyonel bir lider, bilgi ve deneyimleriyle çevresindekilerin amaca yönelik çalışmalarına ve çevresindeki kişilerin yeteneklerini geliştirmelerine yardımcı olmalıdır. Bir liderin, çevresine saygısını ve güvenini kazanması için adil olması, ahlak ve ilke sahibi olması gereklidir