Niccolò Machiavelli, Prens adlı eserinde iktidarın nasıl kazanılacağı kadar, nasıl korunacağını da anlatır. Bugün Aydın’a bakınca, bu klasik eserin satır aralarında gezinen bir figür olarak ‘’topuklu efe’’ Özlem Çerçioğlu’nu görmek mümkündür. 2002 – 2009 arası Aydın milletvekilliği ve 2009’dan bugüne aralıksız Aydın ve Aydın Büyükşehir belediye başkanlığı yapan Çerçioğlu, yalnızca yerel hizmette değil, siyasi stratejide de dikkat çeken bir istikrarın örneğidir.   Machiavelli’ye göre bir prens, halk tarafından sevilmeyi isterse de gerekirse korkulmayı da bilmelidir. Çerçioğlu ise özellikle sosyal belediyecilikte yürüttüğü politikalarla (AYBA) Aydın halkının güvenini kazanmış, "korkulan" değil "dayanılan" bir yönetici profili ortaya koymuştur. Ancak unutmamak gerekir: Machiavelli’nin ideal prensi gerektiğinde sert olmayı da bilmelidir. Bu bağlamda, Özlem Çerçioğlu Efeler ve Kuşadası belediyeleri ve Aydın ilindeki ortaya koyduğu siyasi tavır ve sergilediği stratejik duruş, Prens’in "güçlü lider" tarifine denk düşmektedir.   Machiavelli’nin en çok bilinen uyarılarından biri de şudur: “İktidar, sadece iyilikle korunmaz; iktidarı koruyacak araçlar, bazen sert, bazen esnek olmalıdır.” Çerçioğlu’nun özellikle kırsal altyapı yatırımlarında merkezi yönetimle yaşadığı gerilimleri kamuoyu nezdinde lehine çevirmesi, bu pragmatizmin yerel bir örneğidir.   Elbette Machiavelli’nin siyaseti bazen "ahlaktan arındırılmış" bir mekanizma olarak sunması, günümüz demokratik değerleriyle örtüşmeyebilir. Ancak Prens’in satırlarında, iktidarın doğasına dair gerçekçi bir bakış açısı vardır. Ve Çerçioğlu örneğinde olduğu gibi, uzun süreli milletvekilliği ve yerel yönetim başarısı, sadece hizmetle değil; zamanlamayla, stratejiyle ve halkla kurulan güçlü iletişimle mümkün olur. Machiavelli bugün Aydın sokaklarında yürüseydi, muhtemelen şu soruyu sorardı: “Bu kadın yalnızca bir belediye başkanı mı, yoksa halkın nezdinde bir modern prens/prenses mi?”   Şimdi ben de Machiavelli’den esinlenerek yazdığım yazıyı birkaç soruyla sonlandırayım. Prens ya da hükümdar olarak isimlendirilen kitapta, siyaset kurumunda iktidarda kalmak ve devamlılığı elde etmek için ahlak, siyasi oyunlar, korku, sevgi ve diğer değerlerin kullanılacağı gerçeği vardır.   İstanbul Büyükşehir belediyesi sonrası İzmir, Antalya, Adana ve Adıyaman belediyelerini içine alan -yolsuzluk, rüşvet ve ihaleye fesat karıştırmak- gibi ithamlarla CHP üzerinden yürütülen adli olaylar, 2009’dan itibaren Aydın’ı yerelde yöneten Özlem Çerçioğlu’na sıçrar mı?   Sayın Çerçioğlu yerel iktidarda kalma siyasi kıvraklık ve kabiliyetini bu ithamlara karşı nasıl kullanır? Ya da topuklu efeyi bu süreç teğet mi geçer, geçerse nasıl geçer?