Çoğu bakanını siyasi sorumluluğu olmayan bürokrat ve bağımsızların oluşturduğu seçim hükümetinin, yerini siyasi sorumluluk ehliyetini haiz isimlerle kurulacak yeni hükümete bırakması, en azından şekli açıdan önemli. Böylece, bakanlık icraatlarıyla ilgili hesap sorulabilecek muhataplar belli olacak. Öncesinde bu imkân mevcut değildi. Ankara katliamı sonrasında istifa etmesi istenen “bürokrat” İçişleri Bakanı, bu çağrıları “Hele soruşturma bitsin, zamanı gelince değerlendireceğim” diyerek geçiştirdi. Ve bu bürokrat istifa etmeyip, görevinin otomatik olarak zaten son bulacağı zamana kadar bekledi. Cumhurbaşkanı da, sanki bu tür olaylar hep bakan istifası ile sonuçlanıyormuş gibi, “Böyle her hadisede bakan istifa ederse ülke idare edilemez” diyerek ona destek çıktı. Başbakanın ise burada da sesi çıkmadı. Bakalım, yeni dönemde ne olacak? Erdoğan’ın “senkronize olmalı” dediği… Cumhurbaşkanı-Başbakan ilişkisi, şimdiye kadar olduğu gibi yine Saray vesayeti tarzında mı yürüyecek? Davutoğlu daha farklı bir irade ve inisiyatif ortaya koyabilecek mi? Burada özellikle üç bakanlığa getirilecek isimler ve icraatları ayrı bir önem taşıyor: Adalet, İçişleri, Ulaştırma-Haberleşme. Bu bakanlıklar dokuz aydır bürokratlar tarafından “idare” ediliyor. “Paralel yapıyla mücadele” altında hız verilen medya, şirket, okul, yurt, kreş baskınları, gasplar ve ekran karartmalar da bu dönemde yoğunlaştı. Keza Adalet Bakanlığı üzerinden iktidara bağlanan HSYK’nın operasyonları ile hakim ve savcıları hedef alan yoğun tasfiyeler de. Bütün bunlar, özellikle üç bakanlığın görev alanlarında gerçekleştirilen operasyonlar. Bakalım, yeni hükümetin kurulup işbaşı yapmasıyla birlikte bunlar da aynı hızla devam ettirilecek mi ya da “Artık bu kadarı da fazla” denilerek frene basılabilecek mi? Gerçi Sarayın bu konudaki ısrarı sürüyor ve yeni kabinenin kuruluş sürecinde de bu keskin tavrını ortaya koyduğunda hiç şüphe yok. İşte Davutoğlu yola çıkarken en önemli sınavı bu noktada verecek…