"Isıracak köpek dişlerini göstermez" diye bir söz vardır... Bu sözü aşağı yukarı genci ihtiyarı bilir... Isıracak olan köpek yere uzanır sessiz sessiz durur... Yanına doğru yaklaştığında hemen saldırıya geçer ve ısırarak düşman gördüğü canlıyı etkisiz hale getirir... Isırgan köpekler sahibine bağlıdırlar. Sahibinin malını canını korurlar... Adeta özel korumadırlar... Ama karıncadan bile korkan ısırmayacak olan köpek sahibinden yediği ekmeğin, gevelediği kemiğin karşılığı olarak bir canlı veya kıpırtı duyduğunda havlar durur... Sahibine bağlılıkları yoktur... Kim ekmek verirse o onun sahibidir... Ekmeği görünce havlamayı bırakır... Kendisini yıllardır doyuran insanın malını canını korumayı da bırakır... O'nun için o anda veriler ekmek önemlidir... Bizim içimizde de kendini kangal köpeği zannedenler var... Baktığınızda ne kangal köpeğine benziyor ne de kırık bir köpeğe... Ne köpeği olduğu belli değil... Kim el kadar ekmek veriyorsa o'nun için havlayıp duruyor... Yavan yavan havlamasıyla çevreyi rahatsız ediyor... Kendini kangal köpeği zanneden, ne köpeği olduğu belli olmayan bu kırık köpek, çok zaman söylemiştir... Kim bana el kadar ekmek verirse, onun adına istediği kadar havlarım demiştir... Havla köpeğim havla... Ama dikkat et, havlarken sağına soluna bakmayı ihmal etme... Bir gün Tabakhane Deresi'ne düşebilirsin... O zaman hiç kimse senin yapmacık havlamaların için ekmek vermez... Şimdilik sen onların ekmeklerini yiyebildiğin kadar ye... Zaten onların dini inançları olmadığı için Ramazan ayında zekat-fitre vermiyorlar... Zekat ve fitreyi senin gibi köpeklere yem olarak veriyorlar... Haaa şu unutma! ekmek kabına konulan ekmekleri ıslat öyle ye, yoksa boğazına dizilir...