Sevgili dostlar…
Kendim ölümle
mücadele ederken…
Yıllarca hastane odalarında
can çekişirken yetiştirdiğim…
Çınar gibi hayatının
en verimli çağında…
42 yaşında gibi bir evladı…
Kara toprağa teslim etmek
acıların en büyüğü olduğu tattım…
Allah böyle acıları hiç kimseye tattırmasın…
42 yaşında edindiği dostların
sayısını tarif etmek mümkün değil…
Hakkında yapılan övgüler ise hakeza…
Sevgili evladım
senin ismini dünya var oldukça
yaşatmak istiyorum…
Senin örnek fikirlerinden
gelecek nesillerin
yararlanmasını arzu ediyorum…
Kalem buradan ötesini yazmıyor…
Yazamıyor….
Yattığın yerde rahat uyu
Aslanım…
