Neşeyle coşkuyla yeni bir yıla daha girdik. Ağlanacak halimize güler eğlenir olduk. Çılgınlar gibi alış veriş yaptık, giyindik süslendik, sabaha kadar içtik, eğlendik. Sabah şiddetli baş ağrısıyla uyandık. Bunun adına eğlence dedik. Yeni bir yıla girmemiz hiçbir şeyi değiştirmedi, sadece bir günlüğüne sorunları unutmuş olduk. Belki cebinde parası yoktu ama sırf eşi eğlenmek istiyor diye borç bulup eğlenmeye gidenler oldu, eminim gece boyunca da borçları düşündü doğru dürüst eğlenemedi. Yeni araba üretiliyor furyası asgari ücreti unutturdu. Yeni yıla giriyoruz modu insanların çektiği yokluğu, sıkıntıyı, üzüntüyü unutturdu. Sürekli medyada işkence gören, yanan, öldürülen kadınları ve çocukları görüyoruz. Sosyal medya da bu acı görüntülerle ilgili paylaşımlar yapıyoruz. Devlet olarak, halk olarak yaptığımız hiç bir şey yok. Tek yaptığımız sosyal medya da paylaşmak üzüldüğümüzü belirten imojeler, yazılar. Artık bunlara devlet ve halk olarak bizler dur demeliyiz. Günden güne daha kötüye, batağa gidiyoruz. Birbirimize olan sevgiyi, saygı, güveni kaybettik. Birbirimize hiç tahammülümüz kalmadı. İki dakikalık ışıklarda bile beklemeye tahammülüz yok, korna üstüne korna basıyoruz. Yetmedi arabadan inip birbirimize saldırıyoruz. Hiç kimse birbirine sevmek zorun da değil, ama saygı duymak zorunda. Saygı görmek istiyorsak, önce saygı duymayı öğreneceğiz. Maalesef sevgi, saygı okumakla öğrenilmiyor. Aile terbiyesi gerekiyor. Biz toplum olarak hepsini tükettik… Hayatımıza giren herkes değerlidir, özel değildir. Saygı herkese gösterilir, sevgi layık olana verilir…