AYDIN- Yaşadığı kentte ya da beldede iş bulamayanlar gurbetin yolunu tutar, ailesiyle tek bağı ise “Gurbet mektupları” olurdu. Mahallede sokağa giren postacıyı gören, “Bizimkinden mektup var mı?” diye sorardı. “Var” yanıtı alınca gözlerinin içi güler, “Yok” yanıtı alınca boynunu büker yoluna devam ederdi.

Günümüzde yaşam alanlarımız apartmanlaşınca her binanın girişi sıra sıra posta kutusu dolu. Ama “Gurbet”ten gelmiyor mektuplar artık. Gurbette olanlar cep telefonlarıyla 24 saat hasret giderebiliyor.  Özlemlerini canlı canlı anlatabiliyor. Peki, neye yarıyor apartman girişlerindeki posta kutuları?

Apartmana girişte sanki özel yapılmış bir dekor abidesi gibi duran posta kutularındaki mektupları vatandaşa sorduk.  Vatandaş bir başladı anlatmaya, işim var diye lafın uzadığını anımsatmazsanız günlerce dinletebilir size. “Eski gurbet mektupları tarih oldu. Şimdi yeni moda mektuplar var bizi yalnız bırakmayan” diyen vatandaşa “Nedir bunlar?”diye sorduk. Kısaca şöyle anlattı:

“Bakın posta kutularımız eskisinden de dolu. Ama gurbet mektubuyla değil, borç mektuplarıyla. Kimi ev telefonu faturası, kimi elektrik faturası, kimi su faturası, kimi cep telefonu faturasıdır. Çoğunluğu da ödenemeyen banka kredisi mektuplarıdır.

 Tomar tomar. Bazı insanların 3-4 bankadan gelen mektupları var. Yüzü de soğuk bu mektupların. İçinde yazan bedeli her zaman ödemek de mümkün olmuyor. O nedenle çoğu zaman alınmıyor, burada telef olup gidiyor. Tabii sonu icra ile bitiyor.”

Objektifimize yansıyan mektupların tamamı yüzü soğuk borç mektupları. Sonu nereye varır bilemeyiz ama bu mektupların artması hiç de hayra alamet değil. Vatandaş borç batağında çırpınıp hayata tutunmaya çalıştıkça artıyor, posta kutularındaki mektup sayısı.